Con todos ustedes, la biCCI

De códigos e de descifrar códigos

O mundo está cheo de mensaxes confusas e de mensaxes encriptadas ás que temos que darlles significado. Ás veces somos nós mesmos quen as recibimos e logo desciframos e outras veces somos quen encriptamos significados por medo a ser descubertos e por temor ás repercusións que puideran ter se fósemos claros, clarinetes…

Hai (moitas) ocasións nas que persoas que manifestan abertamente os seus sentimentos hacia alguén do seu mesmo sexo, son denostadas e humilladas. Por iso, moitas veces, optan por encriptar mensaxes.

Se falamos de encriptar e desencriptar mensaxes e de homosexualidade, temos que mencionar a Alan Mathison Turing, que hoxe en día é considerado un dos pais da ciencia da computación e o precursor da informática moderna. O 23 de xuño cumpríronse 100 anos do seu nacemento.

Durante a Segunda Guerra Mundial (1939-1945) os nazis comunicábanse entre si mediante mensaxes encriptadas que elaboraban coa máquina Enigma. Mentres, Turing traballaba en Bletchley Park, unha instalación militar localizada no Reino Unido na que se intentaba dar coa chave para descifrar estes códigos.

Lograr a lectura da información que contiñan estas mensaxes encriptadas, supostamente protexidas, é considerada coma a causa que levou ao fin da guerra dous anos antes do que tería rematado se non se conseguira o descifrado.

Para romper cos códigos encriptados da máquina Enigma e permitir que o bando contrario aos nazis lera as súas mensaxes e anticipara os seus ataques e movementos militares, Turing deseñou a bombe, unha máquina electromecánica que permitía desbotar múltiples combinacións ao xerar unha cadea de deducións lóxicas para cada combinación posible.

Parece ser que Turing levou estes traballos en secreto supremo, nin os seus amigos máis íntimos sabían que estaba traballando nisto.

Xa rematada a guerra traballou no Laboratorio Nacional de Física deseñando o Motor de Computación Automática e máis tarde foi nomeado director delegado do laboratorio de computación da Universidade de Mánchester e logrou o desenvolvemento do software dunha das primeiras computadoras reales, a Manchester Mark I.

Tratou tamén a AI, ou intelixencia artificial, propoñendo un experimento que hoxe día se coñece coma o test de Turing para demostrar que as máquinas eran sensibles. A proba consistía nun desafío entre unha máquina e un ser humano que responden por escrito ás preguntas formuladas por un xuíz ou xuíza que visualiza as respostas nunha pantalla. Turing postulaba que se ambos xogadores eran o suficientemente hábiles, non habería xuíz que fora quen de distinguir cal era a resposta humana e cal a da máquina.

A carreira profesional de Turing rematou cando foi procesado por ser homosexual e se lle deu a elixir entre a castración química ou ir ao cárcere. Optou pola primeira e sufriu, como é lóxico, importantísimas consecuencias físicas ata que no 1954 se suicida inxerindo cianuro.

Descifrar mensaxes e desafiar as máquinas son dous temas que quixemos relacionar co tema que estamos tratando nas Bibliotecas Municipais da Coruña todo o mes de xuño, mes no que se celebra o Orgullo LGTB (lesbianas, gais, transexuais e bisexuais), que deu inicio o 28 de xuño de 1969 cos altercados de Stonewall.

Desde esa data ata o día de hoxe conseguíronse moitas cousas, e outras moitas están por conseguir.

Encriptan mensaxes os hoteis, por exemplo, cando nas súas páxinas web poñen “Hotel gayfriendly” para deixarlle claro á comunidade LGTB que serán tratados coma calquera outra persoa.

Se extrapolamos o Test de Turing ao LGTB, alguén se cre capaz de diferenciar unha parella heterosexual dunha homosexual?

Como dixemos noutra ocasión, todos somos igual de diferentes. Ou non?

Tortugas fosilizadas en pleno acto sexual

Empiezo a pensar que tengo un pequeño problemilla, no tengo muy claro el qué, pero algo raro pasa en mi cabecita.

Esta mañana estaba leyendo el periódico como suelo hacer todos los días, pero cual es mi sorpresa que mis ojos se fueron a la noticia más «íntima» y pequeña de todas, en lugar de ver los impresionantes reportajes que dedican a los ya conocidos problemas económicos que estamos sufriendo.

Es aquí cuando mi preocupación aumenta, ¿por qué una noticia en la que el titular reza: «Hallan los restos fósiles de dos tortugas que copulaban», me habría llamado tanto la atención?.

No tengo del todo claro la respuesta pero no por ello,  quiero dejar pasar por alto este descubrimiento.

Investigadores alemanes hallan en Messel, un fósil, de aproximadamente 47 millones de años de antigüedad, de dos tortugas en pleno proceso de apareamiento, en una cantera en desuso. Este descubrimiento es el testimonio más antiguo de emparejamiento entre vertebrados hasta el momento.

Los fósiles pertenecen a la especie ya extinta Allaeochelys crassesculpta, tortugas prehistóricas de agua dulce. El Dr. Walter Joyce, de la Universidad de Tübingen, dice que:

«Hemos demostrado claramente que cada pareja es un macho y una hembra, y no, por ejemplo, sólo dos hombres que podrían haber muerto en combate …. La gente había especulado mucho sobre que podrían haber muerto durante el apareamiento, pero eso es muy diferente de la realidad que muestra «.

Dicen los investigadores que las tortugas pudieron empezar a copular en aguas de superficie habitables para ellas, pero que pudieron fallecer durante el abrazo fatal cuando sus pieles empezaron a absorber sustancias tóxicas del fondo del lago, producidas por gases volcánicos o materias orgánicas en descomposición. Las posibilidades de que los dos miembros de una pareja mueran al mismo tiempo es altamente improbable y las posibilidades de que ambos sean fosilizados a la vez lo es todavía más.

 

Seguiremos informando sobre más descubrimientos.

 

 

Animais e Orgullo

O mundo animal é algo que sempre me resultou fascinante. Ás veces os animais son auténticos pioneiros que os enchen de honra e que nos deberían facer recapacitar sobre moitos dos nosos actos. Véñenme á cabeza dous feitos concretos que, se ben intermediou a acción do ser humano, non poderían levarse a cabo sin a figura do animal e que serviron, ou poden chegar a servir, para que o ser humano avance na ciencia e no civismo, e incluso tiveron repercusións nas manifestacións artísticas e culturais.

Un deles é o caso da cadeliña Laika, primeiro ser vivo que orbitou a Terra e que morreu entre 5 e 7 horas despois de efectuar o lanzamento da nave Sputnik 2.

A súa «aventura» demostrou que era posible que un organismo soportara as condicións de microgravidade e abriu o camiño á participación humana en voos espaciais. Despois de Laika, outros 12 cans foron lanzados ao espazo e 5 regresaron con vida. Un dos principais científicos do programa de animais no espazo e entrenador da cadela, declarou:

canto máis tempo pasa, máis lamento o sucedido. Non debimos facelo… nin sequera aprendimos o suficiente desta misión como para xustificar a perda do animal

Laika convertiuse nunha auténtica heroína e protagonista de numerosos libros e cancións. A novela Intervention de Julian May, onde a cadela é rescatada por extraterrestres; Weight de Jeanette Winterson, conta que o titán Atlas a adopta, na serie Doctor Who tratan o seu funeral, en Flash Gordon tamén é rescatada por seres doutros planetas, e grupos musicais como Arcade Fire, The Cardigans, Massacre ou Mecano compuxéronlle cancións. Os CCIs sodes moi novos para recordar isto, pero a canción de Mecano merece a pena.

Outro caso de animais pioneiros sucedeu en Nova York no ano 2000. Dous pingüíns, Roy e Silo, que vivían no zoo de Central Park e que eran parella. Non só parella por seren 2, senón porque ademais diso compartíano todo: o seu tempo,  a súa casa, os xogos, as caricias, os bicos… Eran iguais en todo a todas as outras parellas mais tiñan algo peculiar: eran dous pingüíns macho.

Todas as outras parellas xogaban do mesmo xeito ca eles, comían o mesmo alimento e nadaban á mesma velocidade; mais facían algo que Roy e Silo non conseguían: quentaban os ovos nos seus niños e nacían novos pingüíns pequechos que despois terían que criar e ensinar a nadar. Roy e Silo non comprendían o que sucedía porque eles quentaban unha pedra con forma de ovo da que non nacía ningún pingüín.

O garda do zoo, Rob Gramzay, ao darse conta da situación decidiu darlles un dos dous ovos doutra parella, Betty e Porkey, que nunca conseguiran atender máis de un ovo á vez.

Despois dos coidados de Roy e Silo naciu Tango, o primeiro pingüín criado por unha parella do mesmo sexo. Seica lle chamaron Tango porque para bailar este estilo musical fan falta dous membros. Dous coma Roy e Silo, ou coma Betty e Porkey; dous cos mesmos desexos, unidos en intencións e comprometidos un co outro.

Se Laika axudou a que o ser humano puidera viaxar ao espazo, Roy e Silo demóstrannos que unha parella do mesmo sexo pode criar fillos. Eles foron os primeiros, pero non serán os últimos. No Parque Natural Faunia de Madrid vive outra parella homosexual, Inca e Rayas, que actualmente están incubando un ovo. A súa coidadora di neste vídeo que Inca se puxo moi  nervioso cando viu un ovo no seu niño, e que non tardou máis de dous minutos en sentarse riba del e que non se levanta por nada por medo a perdelo.

A historia dos nosos protagonistas pingüíns tamén se reflicte en algún libro, como Tres con Tango, de Peter Parnell e Justin Richardson e que podes atopar nas nosas bibliotecas.
Porque todos somos igual de diferentes, ou non?